Naar Corme, schuilen bij Laxe en door naar Portosin

Het is zaak dat we weer mijlen gaan maken. Volgende week moet er namelijk veel werk gedaan worden aan het schip waarvoor er mensen van de werf naar Lissabon komen. Een brandstofpomp werkt niet waardoor we opeens de helft aan dieselcapaciteit hebben. Er moet een generator uit elkaar gehaald worden en de satellietverbinding werkt nog niet en nog wat dingen die mijn inbeeldingsvermogen te buiten gaan. Vanuit Portosìn gaan we stevig stukken proberen af te leggen om zondag in Lissabon aan te komen.

Corme,
Heel anders dan we tot nu toe gezien hebben, een prachtige baai waar we voor anker kunnen (ook voor het eerst trouwens!). Hagelwitte stranden met grote rotsen met grotten voor het nodige veldwerk.



Donkere wolken pakten zich samen boven de kinderhoofdjes in dat mooie baaitje: de school ging beginnen!! Met een licht militair trekje werd de “Josephschool”-vlag gehesen en aan de slag. Annemiek en ik hebben het schema iets vervroegd om onze didactische kwaliteiten niet meteen tot het uiterste te dwingen en rustig te kunnen beginnen. Valt niet mee hoor, 730:18 zonder staartdeling. Die is hen namelijk vreemd: Afgeschaft: Nieuwe METHODE. 3 jaar tweede-fase frustratie kwam weer bovendrijven.

Gelukkig pakt iedereen het heel aardig op. De wetenschap dat ze gemiddeld drie uur per dag minder school hebben doet de kinders goed.
In de nacht van dinsdag op woensdag werd ik om 6 uur wakker door een hevig deinende boot en snoeiharde wind. Een lagedrukgebied trok over ons heen en zorgde voor een krachtige wind uit het zuiden, de enige onbeschutte kant van de baai. Ik was eigenlijk wel tevreden met mijn alertheid, om 6 uur wakker worden omdat je je ongerust maakt geeft hoop, dacht ik. De storm had al rond 1 uur ingezet en had Jan dus al een uurtje of 5 om het kwartier uit zijn slaap gehouden. Helaas voor mijn zeemansgevoel dus.
De ‘storm’ dwong ons naar de overkant van de baai te varen om aan de hoge wal te gaan liggen en enigszins beschut te ankeren. Dit gedwongen tochtje werd een aangenaam door het continue gezelschap van 2 of drie dolfijnen die ons de hele tijd volgden, voor de boeg uitsprongen en naast de boot uit het water kwamen. Echt bijzonder om te zien.



Laxe is absoluut niet het vermelden waard. Een soort Santpoort incluis Santpoortse feestweek. Wel een beetje gesurft, maar iets te woeste golven voor mijn skills.

Nu dan, Portosìn. Eindelijk weer douchen, stroom gebruiken etc. Chille haven in alweer een mooie baai en weer werden we een flink stuk gevolgd door een school van zeker twintig minidolfijnen (nee, het waren geen tonijnen of iets dergelijks) daar wordt je toch blij van.

Woensdag dus een weekje naar mijn vader in Parcent. Heel veel zin in!