Tanger is niet bepaald een stad die ik een warm hart toedraag. Vorig jaar bracht ze Jasper, Stef en mij een niet bepaald hartelijke ontvangst in Marokko. De auto waarmee wij door Marokko wilden reizen was "gestolen" en dus werd ze ingenomen door de autoriteiten. Na 12 uur onderhandelen, contact met Nederland en vele stempels kregen we de auto terug en mochten we de stinkende vis en ferry haven van Tanger verlaten. Ditmaal: het tegenovergestelde! Hoewel ik iedereen dus op het allerergste voorbereid had, was het inklaren een eitje. Een vriendelijke meneer nam gewoon al onze paspoorten in, stempelde het een en ander, kreeg een doos kralen voor zijn dochters mee en was weer vertrokken. Dat van die paspoorten was misschien wat vreemd, maar we hebben nog geen problemen gehad.
De entree van de haven was misschien nog vreemder. Tussen de zwaar vervuilende ferry's door manouvrerend zagen we opeens figuren voor de boot zwemmen. Deze "zwemmers" proberen op klaarlichte dag een vrachtwagen te bereiken. Dan is het doel in of onder een vrachtwagen te komen, op een ferry, naar Europa!! Een schrijnend, hopeloos gezicht. Al zwemmend duwen ze al hun bezittingen voor zich uit. Vaak niet meer dan een plastic zakje. Een zwerver in Amsterdam is rijk in vergelijking.
Ze moeten hun pogingen overdag doen omdat er 's avonds en 's nachts geen ferryverkeer is. Het is dus echt, echt hopeloos. De douanees en de politie doen niet eens moeite ze in een vroeg stadium te onderscheppen.
Het zijn dus weer superveel indrukken. Het is daarom ook bijzonder om hier weer terug te zijn en Tanger als stad nu te herwaarderen. Ik geef de reisgidsen nog steeds geen gelijk in hun lofzang over deze vieze stad. " Vergane glorie" volstaat, met een vleugje mysterie, dat dan weer wel.
We zijn ook weer verenigd met de RoXanne. (zie www.sailingroxanne.nl) Morgen gaan we verder zeilen naar Mohammedina, een tocht van 150 mijl en dus de langste sinds St. Malo - A Coruna. We gaan samen opzeilen met de Roxanne, niet echt een krachtmeting aangezien een X een echte racer is. Maar bij harde wind zijn wij in het voordeel door de langere waterlijn en de hoeveelheid zeil. Niet dat het een wedstrijd wordt, maar ja...
Ik heb ook een Marokkaanse simkaart gescoord voor 15 Dirhammen (ongeveer 1,50 E) het nummer is: 00212 (0) 19385329 en aangezien ik de 22e jarig ben verwacht ik stapels berichtjes!
woensdag 17 oktober 2007
Tanger - stad van uiterste ervaringen -
Gepost door
Sjors
op
21:19
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Sjors wat fijn dat jij ook je visie geeft op het reilen en zeilen aan boord, en aan de wal.Dank je wel!!! Ik wens jullie allemaal een behouden vaart. Veel liefs,Omi.
Hey Sjors!
Al je berichten voor je verjaardag al binnen?? Nog gefeliciteerd!
Leuk om je blog te lezen, ziet er goed uit. Ik was op zoek naar de blog van Annemieke en Jan, Jaap was haar kaartje kwijtgeraakt.
Ik kwam op jouw blog terecht, en jij hebt vast hun blogadres ook wel ;-)
Mijn blog is ook gestart: sandra2malaysia@waarbenjij.nu
Dus als jullie nog hiernaartoe zeilen, weet je wat je te wachten staat!
Misschien tot spreeks...
Groet Sandra
Een reactie posten